هیچ چیز دردناک‌تر از پایان یک رابطه عاشقانه نیست. اما چه عواملی باعث می‌شوند که دو نفر که روزی عاشقانه همدیگر را دوست داشتند، از هم جدا شوند؟ در این مقاله به 19 دلیل اصلی می‌پردازیم که می‌توانند یک رابطه عاشقانه را به سمت جدایی سوق دهند. این موارد لزوما به ترتیب اهمیت نیستند و ممکن است در هر رابطه‌ای، تاثیر متفاوتی داشته باشند.

• ✅

  عدم ارتباط موثر:

  ناتوانی در بیان احساسات، نیازها و انتظارات به صورت واضح و با صداقت.
• ✅

  عدم تعهد:

  یکی از طرفین یا هر دو طرف به طور کامل به رابطه متعهد نیستند.
• ✅

  خیانت:

  رابطه‌ی جنسی یا عاطفی با فردی خارج از رابطه.

• ✅

  بی احترامی:

  توهین، تحقیر و رفتارهای نامناسب.
• ✅

  عدم اعتماد:

  شک و تردید مداوم به طرف مقابل.
• ✅

  حسادت:

  احساس ناامنی و ترس از دست دادن طرف مقابل.
• ✅

  مشکلات مالی:

  اختلاف نظر در مورد مسائل مالی و نحوه مدیریت آن.
• ✅

  عدم استقلال:

  وابستگی بیش از حد به یکدیگر و ناتوانی در حفظ هویت فردی.
• ✅

  تفاوت در ارزش‌ها و اهداف:

  دیدگاه‌های متفاوت در مورد زندگی، خانواده و آینده.
• ✅

  مشکلات جنسی:

  نارضایتی جنسی و عدم تطابق در نیازها.
• ✅

  سوء استفاده عاطفی یا جسمی:

  هرگونه رفتار آسیب‌زا از طرف یکی از طرفین.
• ✅

  فقدان صمیمیت:

  عدم وجود نزدیکی عاطفی، فیزیکی و ذهنی.
• ✅

  عدم حمایت:

  نبود پشتیبانی و همدلی از طرف مقابل در زمان‌های سخت.

• ✅

  کنترل گری:

  تلاش برای کنترل رفتار، افکار و احساسات طرف مقابل.
• ✅

  اعتیاد:

  اعتیاد به مواد مخدر، الکل یا .
• ✅

  فقدان تفریح و شادی:

  نداشتن لحظات شاد و مفرح در کنار یکدیگر.

• ✅

  عدم بخشش:

  ناتوانی در بخشیدن اشتباهات گذشته.
• ✅

  دخالت خانواده:

  تاثیر منفی خانواده‌ها بر رابطه.
• ✅

  تغییرات در زندگی:

  تغییرات بزرگ در زندگی مانند شغل جدید، مهاجرت یا بیماری.

این دلایل می‌توانند به تدریج و به مرور زمان، صمیمیت و عشق را در یک رابطه از بین ببرند. شناخت این عوامل و تلاش برای رفع آنها، می‌تواند به حفظ و تقویت روابط عاشقانه کمک کند.

چرا رابطه ها به جدایی ختم می شوند؟ 19 دلیل اصلی

1. عدم ارتباط موثر

ارتباط ضعیف یا عدم توانایی در بیان احساسات و نیازها یکی از مهمترین دلایل جدایی است.وقتی زوجین نتوانند به طور باز و با صداقت با هم صحبت کنند، سوء تفاهم ها انباشته شده و صمیمیت از بین می رود.عدم گوش دادن فعال به صحبت های طرف مقابل، قطع کردن حرف او و تمرکز بر پاسخ دادن به جای درک کردن، می‌تواند به مرور زمان رابطه را مسموم کند.انتقادهای مداوم و لحن تحقیرآمیز در صحبت کردن نیز از دیگر موانع ارتباطی هستند که میتوانند منجر به جدایی شوند.اجتناب از صحبت کردن در مورد مسائل مهم و سرپوش گذاشتن روی مشکلات، به جای حل کردن آنها، فقط باعث می شود مشکلات بزرگتر شوند و رابطه را نابود کنند.

درک نکردن زبان بدن و نشانه های غیرکلامی طرف مقابل نیز می‌تواند باعث سوء تفاهم شود و به رابطه آسیب برساند.

عدم توانایی در حل تعارض ها به شیوه سالم و سازنده، می‌تواند منجر به بحث و جدل های بی پایان و جدایی شود.بهره‌گیری از پیامک یا شبکه های اجتماعی به جای صحبت حضوری برای حل مسائل مهم، می‌تواند باعث سوء تفاهم و کاهش صمیمیت شود.

2. عدم تعهد

وقتی یکی از طرفین یا هر دو طرف به طور کامل متعهد به رابطه نباشند، احتمال جدایی بسیار بالا می رود.این عدم تعهد می‌تواند به صورت خیانت، عدم تمایل به سرمایه گذاری در رابطه یا عدم اولویت قرار دادن رابطه در زندگی نشان داده شود.عدم تمایل به فداکاری برای رابطه و منافع مشترک نیز نشان دهنده عدم تعهد است.خیانت عاطفی، حتی اگر به خیانت فیزیکی منجر نشود، می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند و اعتماد را از بین ببرد.عدم تمایل به ازدواج یا تشکیل خانواده (اگر این موضوع برای طرف مقابل مهم باشد) نیز می‌تواند نشانه ای از عدم تعهد باشد.

اولویت دادن به کار، دوستان یا سرگرمی ها به جای رابطه، می‌تواند باعث شود طرف مقابل احساس کند نادیده گرفته شده و ارزشی ندارد.

عدم تمایل به تلاش برای بهبود رابطه و حل مشکلات، نشانه ای از عدم تعهد و بی علاقگی به حفظ رابطه است.حفظ گزینه های دیگر و عدم تمایل به قطع رابطه با افراد دیگر، نشان می دهد که فرد به طور کامل متعهد به رابطه فعلی نیست.

3. انتظارات غیر واقعی

داشتن انتظارات غیر واقعی از رابطه و طرف مقابل می‌تواند منجر به ناامیدی و نارضایتی شود.هیچ کس کامل نیست و هیچ رابطه ای بدون مشکل نیست.انتظار داشتن این که طرف مقابل همیشه خوشحال باشد و هرگز اشتباه نکند، غیر منطقی است.انتظار داشتن این که رابطه همیشه هیجان انگیز و پرشور باشد، نیز غیر واقعی است.رابطه ها نیاز به تلاش و مراقبت دارند تا شور و اشتیاق اولیه حفظ شود.انتظار داشتن این که طرف مقابل تمام نیازهای شما را برآورده کند، غیر منصفانه است.هر فردی باید مسئولیت برآورده کردن نیازهای خود را بر عهده بگیرد.

انتظار داشتن این که رابطه بدون هیچ تلاشی خود به خود خوب پیش برود، غیر واقعی است.

رابطه ها نیاز به سرمایه گذاری زمان، انرژی و تلاش دارند. انتظار داشتن این که طرف مقابل تغییر کند و به فردی تبدیل شود که شما می خواهید، غیر منصفانه و غیر واقعی است.انتظار داشتن این که رابطه بدون هیچ مشکلی پیش برود، غیر واقع بینانه است.همه رابطه ها با چالش ها و موانعی روبرو می شوند.

4. مشکلات مالی

مسائل مالی میتوانند منبع بزرگی از استرس و درگیری در رابطه باشند. اختلافات بر سر نحوه مدیریت پول، بدهی ها و اهداف مالی میتوانند منجر به جدایی شوند. عدم شفافیت در مورد وضعیت مالی و پنهان کردن بدهی ها یا درآمدها می‌تواند به رابطه آسیب بزند. ولخرجی یا خسیسی یکی از طرفین می‌تواند باعث نارضایتی طرف مقابل شود. عدم توافق بر سر نحوه پس انداز و سرمایه گذاری پول می‌تواند منجر به اختلاف شود. استرس ناشی از مشکلات مالی می‌تواند باعث افزایش تنش و درگیری در رابطه شود. عدم مدیریت صحیح بدهی ها می‌تواند به رابطه آسیب بزند و باعث ایجاد مشکلات مالی جدی شود. نداشتن اهداف مالی مشترک می‌تواند باعث شود زوجین در مسیرهای مختلفی حرکت کنند.

5. دخالت های خانواده

دخالت های خانواده و دوستان می‌تواند به رابطه آسیب بزند. فشار از جانب خانواده برای ازدواج، فرزندآوری یا جدایی می‌تواند باعث ایجاد تنش و درگیری شود. عدم احترام به نظرات و خواسته های طرف مقابل از سوی خانواده اش می‌تواند باعث نارضایتی او شود. قرار دادن یکی از طرفین در موقعیتی که باید بین همسر و خانواده اش انتخاب کند، می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند. حمایت نکردن از همسر در برابر دخالت های خانواده اش می‌تواند باعث شود او احساس تنهایی و بی ارزشی کند. اجازه دادن به خانواده برای دخالت در تصمیم گیری های مربوط به رابطه می‌تواند استقلال رابطه را زیر سوال ببرد. صحبت کردن بد در مورد همسر با خانواده می‌تواند باعث ایجاد تنش و بی اعتمادی شود. مقایسه همسر با سایر اعضای خانواده می‌تواند باعث ایجاد حسادت و نارضایتی شود.

6. حسادت و عدم اعتماد

حسادت و عدم اعتماد میتوانند رابطه را مسموم کنند. حسادت بی مورد و کنترل کردن طرف مقابل می‌تواند باعث ایجاد حس خفگی و نارضایتی شود. شکاک بودن و تفتیش کردن وسایل شخصی طرف مقابل نشان دهنده عدم اعتماد است. تهمت زدن و متهم کردن طرف مقابل به خیانت بدون هیچ مدرکی می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند. مقایسه خود با دیگران و احساس ناامنی در رابطه می‌تواند منجر به حسادت شود. عدم توانایی در کنترل احساسات و واکنش های هیجانی می‌تواند باعث شود فرد رفتارهای غیرمنطقی و حسادت آمیز انجام دهد. تجربه خیانت در گذشته می‌تواند باعث شود فرد در روابط بعدی دچار حسادت و عدم اعتماد شود. عدم وجود صمیمیت و نزدیکی عاطفی در رابطه می‌تواند باعث ایجاد حس ناامنی و حسادت شود.

7. عدم رشد فردی

وقتی یکی از طرفین یا هر دو طرف از رشد فردی باز می مانند، ممکن است از هم دور شوند.نیازهای افراد با گذشت زمان تغییر می کنند و اگر زوجین با هم رشد نکنند، ممکن است دیگر با هم سازگار نباشند.عدم تمایل به یادگیری چیزهای جدید و گسترش افق های دید می‌تواند باعث شود فرد از نظر فکری و عاطفی رشد نکند.نادیده گرفتن اهداف و آرزوهای شخصی و تمرکز صرف بر رابطه می‌تواند باعث شود فرد احساس کند هویت خود را از دست داده است.عدم حمایت از رشد فردی طرف مقابل می‌تواند باعث شود او احساس کند در رابطه خفه شده است.

تغییر نکردن با شرایط و انتظارات جدید می‌تواند باعث شود فرد از رابطه عقب بماند.

وابسته شدن بیش از حد به طرف مقابل و عدم استقلال فردی می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در رابطه شود.عدم تلاش برای بهبود خود و حل مشکلات شخصی می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

8. سوء استفاده

سوء استفاده عاطفی، جسمی یا جنسی هرگز قابل قبول نیست و می‌تواند منجر به جدایی شود. هیچ کس نباید در رابطه ای باشد که در آن مورد سوء استفاده قرار می گیرد. کنترل کردن رفتارها و تصمیمات طرف مقابل نوعی سوء استفاده عاطفی است. توهین کردن، تحقیر کردن و تهدید کردن طرف مقابل نشانه های سوء استفاده عاطفی هستند. کتک زدن، هل دادن و هرگونه آسیب فیزیکی به طرف مقابل سوء استفاده جسمی است. تحمیل رابطه جنسی به طرف مقابل بدون رضایت او سوء استفاده جنسی است. ایزوله کردن طرف مقابل از خانواده و دوستان نشانه سوء استفاده است. مقصر جلوه دادن قربانی و انکار سوء بهره‌گیری از نشانه های سوء استفاده است.

9. عدم صمیمیت

صمیمیت عاطفی، جسمی و فکری برای یک رابطه سالم ضروری است. وقتی صمیمیت از بین می رود، رابطه ممکن است به جدایی ختم شود. عدم ابراز محبت و علاقه به طرف مقابل می‌تواند باعث شود او احساس کند دوست داشته نمی شود. عدم برقراری تماس فیزیکی و بوسیدن و در آغوش گرفتن طرف مقابل می‌تواند باعث کاهش صمیمیت جسمی شود. عدم به اشتراک گذاشتن احساسات و افکار خود با طرف مقابل می‌تواند باعث کاهش صمیمیت عاطفی شود. عدم داشتن علایق مشترک و صحبت نکردن در مورد موضوعات مختلف می‌تواند باعث کاهش صمیمیت فکری شود. غرق شدن در کار و مشغله های روزمره و فراموش کردن نیازهای رابطه می‌تواند باعث کاهش صمیمیت شود. مقایسه رابطه خود با رابطه های دیگر و احساس نارضایتی می‌تواند به صمیمیت رابطه آسیب بزند.

10. نداشتن اهداف مشترک

وقتی زوجین اهداف مشترکی برای آینده ندارند، ممکن است در مسیرهای مختلفی حرکت کنند. اهداف مشترک میتوانند شامل اهداف شغلی، مالی، خانوادگی یا شخصی باشند. عدم توافق بر سر نحوه تربیت فرزندان می‌تواند منجر به اختلاف شود. نداشتن دیدگاه مشترک در مورد محل زندگی و شغل می‌تواند باعث شود زوجین در مسیرهای مختلفی حرکت کنند. عدم توافق بر سر نحوه گذراندن اوقات فراغت و تفریح می‌تواند باعث شود زوجین از هم دور شوند. نداشتن اهداف مشترک مالی و برنامه ریزی برای آینده می‌تواند منجر به اختلاف شود. عدم حمایت از اهداف و آرزوهای شخصی طرف مقابل می‌تواند باعث شود او احساس کند در رابطه خفه شده است. عدم تلاش برای پیدا کردن اهداف مشترک و ایجاد یک زندگی مشترک می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

11. مشکلات جنسی

مشکلات جنسی میتوانند منبع بزرگی از استرس و نارضایتی در رابطه باشند.کاهش میل جنسی، اختلالات جنسی و عدم رضایت از رابطه جنسی میتوانند منجر به جدایی شوند.عدم برقراری ارتباط باز و با صداقت در مورد نیازها و خواسته های جنسی می‌تواند باعث شود زوجین از رابطه جنسی خود ناراضی باشند.بهره‌گیری از رابطه جنسی به عنوان ابزاری برای کنترل یا تنبیه طرف مقابل می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند.غفلت از نیازهای جنسی طرف مقابل و عدم تلاش برای برآورده کردن آنها می‌تواند باعث شود او احساس کند دوست داشته نمی شود.داشتن انتظارات غیر واقعی از رابطه جنسی و مقایسه آن با رابطه های دیگر می‌تواند باعث نارضایتی شود.

بهره‌گیری از پورنوگرافی به جای برقراری رابطه جنسی واقعی با طرف مقابل می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

عدم مراجعه به متخصص برای حل مشکلات جنسی می‌تواند باعث شود مشکلات بزرگتر شوند و رابطه را نابود کنند.

12. عدم احترام

احترام گذاشتن به طرف مقابل برای یک رابطه سالم ضروری است. عدم احترام به نظرات، احساسات و ارزش های طرف مقابل می‌تواند منجر به جدایی شود. تمسخر کردن، تحقیر کردن و توهین کردن به طرف مقابل نشانه های عدم احترام هستند. نادیده گرفتن نظرات و پیشنهادات طرف مقابل در تصمیم گیری ها نشان دهنده عدم احترام است. صحبت کردن بد در مورد طرف مقابل در حضور دیگران نشانه عدم احترام است. نقض حریم خصوصی طرف مقابل و تفتیش کردن وسایل شخصی او نشانه عدم احترام است. عدم قدردانی از تلاش ها و زحمات طرف مقابل نشانه عدم احترام است. عدم رعایت حقوق طرف مقابل و سوء بهره‌گیری از او نشانه عدم احترام است.

13. وابستگی عاطفی بیش از حد

وابستگی عاطفی بیش از حد به طرف مقابل می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه شود.وقتی یکی از طرفین به طور کامل به طرف مقابل وابسته باشد و نتواند بدون او زندگی کند، ممکن است رابطه خفه کننده شود.عدم استقلال فردی و نیاز به تایید و حمایت مداوم از طرف مقابل نشانه های وابستگی عاطفی بیش از حد هستند.ترس از تنهایی و رها شدن می‌تواند باعث شود فرد به طور ناسالم به طرف مقابل وابسته شود.نادیده گرفتن نیازها و خواسته های شخصی و تمرکز صرف بر نیازهای طرف مقابل نشانه وابستگی عاطفی بیش از حد است.

کنترل کردن رفتارها و تصمیمات طرف مقابل به دلیل ترس از دست دادن او نشانه وابستگی عاطفی بیش از حد است.

حسادت و شکاک بودن به دلیل ترس از رها شدن نشانه وابستگی عاطفی بیش از حد است.عدم توانایی در حل مشکلات شخصی و نیاز به کمک مداوم از طرف مقابل نشانه وابستگی عاطفی بیش از حد است.

14. اعتیاد

اعتیاد به مواد مخدر، الکل، یا هر نوع اعتیاد دیگری می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند. اعتیاد می‌تواند باعث سوء استفاده، مشکلات مالی و عدم تعهد شود. انکار اعتیاد و عدم تمایل به ترک آن می‌تواند باعث شود مشکلات بزرگتر شوند و رابطه را نابود کنند. دروغ گفتن، پنهان کاری و فریب دادن طرف مقابل به دلیل اعتیاد می‌تواند به رابطه آسیب بزند. صرف کردن پول و وقت زیاد برای اعتیاد و غفلت از نیازهای رابطه می‌تواند باعث شود طرف مقابل احساس کند نادیده گرفته شده است. تغییرات خلقی، پرخاشگری و خشونت به دلیل اعتیاد می‌تواند به رابطه آسیب بزند. از دست دادن شغل، دوستان و خانواده به دلیل اعتیاد می‌تواند رابطه را تحت فشار قرار دهد. عدم مراجعه به متخصص برای درمان اعتیاد می‌تواند باعث شود مشکلات بزرگتر شوند و رابطه را نابود کنند.

15. تفاوت در ارزش ها و باورها

تفاوت های اساسی در ارزش ها و باورها می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه شود.وقتی زوجین دیدگاه های متفاوتی در مورد مسائل مهم زندگی مانند مذهب، سیاست، خانواده و تربیت فرزندان داشته باشند، ممکن است به سختی با هم سازگار باشند.عدم احترام به ارزش ها و باورهای طرف مقابل و تلاش برای تغییر دادن او می‌تواند باعث ایجاد تنش و درگیری شود.تحمل نکردن تفاوت ها و اصرار بر درست بودن دیدگاه خود می‌تواند به رابطه آسیب بزند.اجتناب از صحبت کردن در مورد مسائل مهم به دلیل ترس از اختلاف نظر می‌تواند باعث شود مشکلات بزرگتر شوند.

تبدیل کردن اختلافات به بحث و جدل و عدم تلاش برای پیدا کردن راه حل می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

نادیده گرفتن ارزش ها و باورهای خود برای راضی کردن طرف مقابل می‌تواند باعث شود فرد احساس کند هویت خود را از دست داده است.عدم توانایی در پیدا کردن نقاط مشترک و ایجاد یک زندگی مشترک با وجود تفاوت ها می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

16. بیماری های روانی

بیماری های روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات شخصیتی میتوانند به رابطه آسیب بزنند. این بیماری ها میتوانند باعث تغییرات خلقی، مشکلات ارتباطی و رفتارهای غیرمنطقی شوند. انکار بیماری روانی و عدم تمایل به درمان آن می‌تواند باعث شود مشکلات بزرگتر شوند و رابطه را نابود کنند. عدم حمایت از طرف مقابل در طول درمان و بی توجهی به نیازهای او می‌تواند باعث شود او احساس تنهایی و بی ارزشی کند. تحمل نکردن علائم بیماری روانی و سرزنش کردن طرف مقابل می‌تواند به رابطه آسیب بزند. نادیده گرفتن نیازهای خود و تمرکز صرف بر نیازهای طرف مقابل بیمار می‌تواند باعث شود فرد خسته و فرسوده شود. عدم مراجعه به متخصص برای دریافت کمک و راهنمایی می‌تواند باعث شود مشکلات بزرگتر شوند و رابطه را نابود کنند. ایجاد مرزهای سالم و مراقبت از خود برای حفظ سلامت روان خود ضروری است.

17. زندگی های جدا از هم

زمانی که زوجین زندگی های جدا از هم دارند، به سختی میتوانند رابطه خود را حفظ کنند.این جدایی می‌تواند به دلیل کار، مسافرت، سرگرمی ها یا علایق متفاوت باشد.عدم صرف زمان کافی با هم و عدم شرکت در فعالیت های مشترک می‌تواند باعث شود زوجین از هم دور شوند.عدم برقراری ارتباط موثر و به اشتراک نگذاشتن احساسات و افکار خود با طرف مقابل می‌تواند باعث شود زوجین احساس تنهایی کنند.غرق شدن در کار و مشغله های روزمره و فراموش کردن نیازهای رابطه می‌تواند باعث شود رابطه به حاشیه رانده شود.عدم حمایت از یکدیگر در زندگی و عدم تلاش برای حل مشکلات مشترک می‌تواند باعث شود زوجین از هم ناامید شوند.

زندگی کردن در یک خانه اما احساس تنهایی و جدایی می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

تلاش نکردن برای پیدا کردن نقاط مشترک و ایجاد یک زندگی مشترک می‌تواند به رابطه آسیب بزند.

18. ازدواج زودهنگام

ازدواج زودهنگام، به ویژه در سنین نوجوانی، می‌تواند به دلیل عدم آمادگی عاطفی و مالی منجر به جدایی شود.افراد در سنین پایین هنوز در حال شکل دادن به هویت خود هستند و ممکن است نتوانند تعهدات یک ازدواج را به طور کامل درک کنند.عدم داشتن تجربه کافی در زندگی و روابط می‌تواند باعث شود افراد نتوانند به درستی مشکلات رابطه را حل کنند.فشار از جانب خانواده و جامعه برای ازدواج می‌تواند باعث شود افراد بدون آمادگی کافی ازدواج کنند.تغییر اهداف و آرزوهای شخصی پس از ازدواج می‌تواند باعث شود افراد از هم دور شوند.

عدم توانایی در مدیریت استرس و مسئولیت های زندگی مشترک می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه شود.

نداشتن حمایت کافی از خانواده و دوستان می‌تواند باعث شود افراد احساس تنهایی و بی یاوری کنند.عدم مراجعه به مشاوره قبل از ازدواج و عدم کسب اطلاعات کافی در مورد زندگی مشترک می‌تواند باعث شود افراد با چالش های غیرمنتظره ای روبرو شوند.

19. عدم بخشش

عدم توانایی در بخشیدن اشتباهات طرف مقابل می‌تواند به رابطه آسیب جدی وارد کند. کینه و خشم میتوانند رابطه را مسموم کنند و مانع از صمیمیت و اعتماد شوند. یادآوری مداوم اشتباهات گذشته و سرزنش کردن طرف مقابل می‌تواند باعث شود او احساس شرمندگی و گناه کند. انتقام جویی و تلاش برای جبران اشتباهات طرف مقابل به شیوه ای منفی می‌تواند به رابطه آسیب بزند. نگه داشتن خشم و رنجش در خود و عدم صحبت کردن در مورد آن می‌تواند باعث شود رابطه از بین برود. عدم تلاش برای درک دیدگاه طرف مقابل و همدلی با او می‌تواند مانع از بخشش شود. فکر کردن به انتقام به جای تلاش برای بهبود رابطه به مرور باعث از بین رفتن علاقه می شود. نادیده گرفتن اهمیت بخشش در سلامت روان و رابطه می‌تواند باعث شود افراد در گذشته گیر کنند و نتوانند به جلو حرکت کنند.